Rodzaje diagnostyki stomatologicznej
W każdej specjalizacji stomatologicznej przed przystąpieniem do wykonywania działań konieczne jest wykonanie odpowiedniej diagnostyki. Pomimo iż współczesna stomatologia korzysta z kilku sposobów zaobserwowania chorób zębów i jamy ustnej, dobór konkretnej metody nie zależy od dentysty, tylko jest określony w przyjętych schematach. Jakie zatem metody diagnostyki są stosowane w diagnozowaniu chorób zębów i jamy ustnej?
Schemat diagnostyki stomatologicznej
Nie zależnie od specjalizacji lekarza stomatologa diagnostyka zawsze rozpoczyna się od dwóch elementów: dokładnego wywiadu z pacjentem oraz dokonanie oględzin jamy ustnej. Jest to standardowe badanie, które pozwala lekarzowi na wykrycie choroby lub określenie problemu, z jakim przychodzi do niego pacjent oraz w niektórych przypadkach poznanie jego przyczyn oraz rozmiaru.
Jak tłumaczy nasz rozmówca, stomatolog z Kliniki Patykiewicz w Krakowie:
Wywiad z pacjentem pozwala lekarzowi na określenie, z jakim problemem zgłasza się do niego pacjent, jak długo się z nim zmaga i jakie ma oczekiwania do planowanego leczenia. Oczywiście w gabinecie stomatologii ogólnej (zachowawczej) oczekiwanie będzie zawsze jedno, tzn. dokładne sprawdzenie stanu zębów, ewentualne wyleczenie choroby próchnicowej oraz dodatkowe zabezpieczenie zębów przed rozwojem bakterii. U pozostałych specjalistów, m.in. u ortodontów czy protetyków, cele pacjenta nie muszą być już tak jednoznaczne. Po przeprowadzeniu rozmowy lekarz z pewnością przystąpi do obejrzenia zębów pacjenta, żeby wstępnie określić co może dla niego zrobić.
Badania RTG
Jeżeli dwa pierwsze elementy diagnostyki nie są wystarczające, konieczne jest sięgnięcie po inne metody. Są to przede wszystkim zdjęcia RTG zębów. W stomatologii wykonuje się 3 rodzaje zdjęć RTG: RTG pojedynczego zęba, zdjęcia pantomograficzne całości szczęki oraz zdjęcia cefalometryczne czaszki.
Zdjęcie RTG konkretnego zęba wykonuje się między innymi w stomatologii zachowawczej przed planowanym leczeniem kanałowym zęba. Na takim zdjęciu dentysta może zobaczyć, ile kanałów posiada chory ząb, jakiej są one długości oraz jaki jest ich przebieg, co jest niezbędną wiedzą przy wykonywaniu wymagającego precyzji zabiegu.
Z kolei zdjęcia cefalometryczne oraz pantomograficzne wykonywane są przede wszystkim w ortodoncji przy planowaniu metody leczenia wady gryzu. Dzięki wykonaniu takich zdjęć ortodonta może dokładnie ocenić wzajemne położenie wszystkich zębów oraz ich korzeni. W ortodoncji oprócz tego wykonuje się jeszcze jedno badanie, tzn. wycisk szczęki, który służy stworzeniu gipsowego modelu szczęki pacjenta.
